İstanbul'dan sonra başka şehirde yaşamak

       23 yıl evet dile kolay 23 yıl boyunca yaşadığım gezdiğim insanlarını tanıdığım İstanbul, bu güzel şehirden bazı sebeplerden ötürü başka yere taşındık gerçi hiç itiraz etmedim itiraz edecek durumum yoktu, yormuştu bu şehir beni insanıda kalabalığıda yormuştu. Bi nevi kaçış olarak görmüştüm bu durumu tanıdığın herkesden uzaklaşmak kendine vakit ayırmak kabalıktan kaçmak.
        Ve olduda kaçtım 2 aydır yokum istanbul'da aslında küçükken istanbul'un en yüksek binalarında birinde büyük balkonlu ve büyük salonlu bi dairede oturup haftanın 2-3 günü evde partiler vermekti içinde sürekli kahkahalarin olduğu komşuların sürekli müziğin sesini kısın diye şikayet ettiği bir daire, saçlarım surekli dağınık bol bol sweetshortler ayağımda botlar altımda pijama ile dolaşmayı yapayda olsa bi şöminem olmasını şarabımı içerken dışarıdaki kar yağışını seyretmeyi.
       Kendime bi köşe yapmayı isterdim oldukça rahat bi tekli koltuk yanında tam elimin hizasında bi masa ve üstünde güzel loş bir ışık veren abajur güzel bir manzara ve binlerce kitabımın olduğu devasa bir kitaplık.
      Hayallerim gerçek oldu istanbul'da değilim başka şehirdeyim ama Manzaram güzel puslu ve kasvetli bi havası olmasına rağmen hiç sis eksik olmaz mı bu şehirden evet olmuyormuş, şarap haftada bir icebiliyorum ama İçiyorum tadı umduğum gibi olmasada kütüphanem yok üç beş rafim var onları idareli kullaniyorum eksik olan insanlar kahkahaları umduğunuz o güzel insanlar yok bu şehirde lanet olsun, evdeki eşyalar ben yokken partiler yapıp ben eve girince susuyorlar sanki sırf benim yalnızlığım ile alay etmemek icin sanki susuyor herkes, tek derdimin yağan yağmurun çiçeklerime zarar vermesi olmadan önceydi o kahkahalar sahi bu insanlar nerde?
      Ben gelmeden önce yaşanmış ben gelince baska yere gitmiş o insanlar, yüzleri gülen konuştukça içinizi açan o güzel insanlar başka yerlerdeler, sahi o gülen insanlar nerdeler? Ben nerdeyim ?